Posts

het is weer bijna 4 mei

Afbeelding
  “Anne Frank uitvinder van de balpen” (LC  26 april)    vreselijke teksten worden geprojecteerd, het complot denken steekt op verschillende onderwerpen de kop op. Ook als het gaat om antisemitisme.  Ik word stil, stiller dan twee minuten.                Minister Yesilgöz is bezig met een voorstel om in het   Wetboek van Strafrecht een expliciet verbod op te nemen op het vergoelijken, ontkennen of verregaand bagatelliseren van de Holocaust.                     Maar hoe kan het dat mensen dit gaan ontkennen terwijl de pijn nog voelbaar is ook bij generaties die de oorlog niet hebben meegemaakt.                Mijn moeder woonde in Rotterdam was drie toen de oorlog begon. Het bombardement van Rotterdam heeft ze niet bewust meegemaakt op 14 mei om 13.27 uur. Maar ze heeft het wel gevoeld, de angst bij haar ouders, de bommen vielen in het hart van de stad en veroorzaakte een vuurzee. 900 mensen kwamen om 80.000 Rotterdamers raakte hun huis kwijt.                Toen wij in Rotterda
Een reactie posten
Meer lezen

Hoe hou ik hoop

Afbeelding
     Hoe hou ik hoop? Vanochtend liep ik met de hond en zag de sloten. Speelde ik 50 jaar geleden nog aan de slootkant tussen de bloemen, ving ik kikkers, visjes en salamanders nu drijft er groene smurry in de sloot. Ik merk dat ik in paniek raak. Tranen rollen over mijn wangen, ademhaling gaat steeds sneller terwijl ik niet aan het rennen ben en mijn hartslag gaat omhoog. Paniek dus. Maar waarom raak ik zo in paniek bij de aanblik van een sloot.     Het is niet alleen de sloot, het is de uitlag van de verkiezingen, het lezen van de krant, de berichten in overige media. "Politiek en samenleving raken elkaar kwijt", zegt Avine Fokkers. Ze heeft gelijk, er is onvrede, onvrede over landelijke politiek, het oneens zijn met landelijk beleid. Maar zit de oplossing in het afschieten van de wolf, het uitstellen van de maatregelen met betrekking van stikstof. In de bijlage van Trouw van afgelopen weekend was econoom Ha-Joon Chang aan het woord. Hij zegt dat door 40 jaar neoliberalisme
Een reactie posten
Meer lezen

Hoe de kijk op de wereld, en hoe ik me daartoe verhoudt, blijft veranderen

Afbeelding
                 Vanochtend was ik bij de lezing van Felida, een organisatie die zich inzet voor dierenwelzijn, onderdeel van Vier Voeters (four paws) . VIER VOETERS is een  internationale dierenwelzijnsorganisatie voor dieren onder directe invloed van mensen.  De visie van Vier Voeters is een wereld waarin mensen dieren behandelen met respect, empathie en begrip. Naast FELIDA, in Nijeberkoop, het kleine dorp waar wij wonen, heeft VIER VOETERS nog diverse andere opvangcentra voor grote katachtigen, beren en orang-oetans over de hele wereld.  Het luisteren naar hoe we omgaan met dieren en ze gebruiken voor eigen vermaak of behoefte zorgde weer voor een kantelmoment daarom deze blog.      Als kind was ik dol op dieren, graag ging ik naar dierentuinen en circussen en speelde dat na ik de tuin met mijn knuffels. Bij dieren voelde ik me veilig, bij mensen veel minder. De dieren hadden geen oordeel over hoe ik eruit zag maar beoordeelde mij op wat ik deed en wat zij daarbij voelde. En was ik
Een reactie posten
Meer lezen

vol liefde

Afbeelding
Mijn kerstverhaal wat ik vertelde op de Verhalenavond van 15 november toen in heel Friesland verhalen werden verteld en ook bij Friesgoed. Ik vertelde mijn verhaal naar aanleiding van een gedicht met als titel ‘het water zal de stenen breken’. Welkom in mijn gedachten Zal het jouw gedachten gaan vervormen Als je mijn woorden hoort Zullen mijn woorden als het water ooit de stenen gaan breken……………… Ik neem jullie mee en stel jullie vragen. Mijn gedachten zijn soms zo razend dat ze het verkeer buiten overstemmen. Hoorde je mijn gedachten   of alleen het geluid van de auto’s Of is het wat je wilt horen. Ben je bang dat mijn gedachten die van jou gaan overstemmen Of hoor je nu alleen maar je eigen gedachten, waarom zit ik hier waarom ben ik hier in godsnaam naar toe gegaan. Ja waarom???? Je hoeft geen antwoord te geven hoor. Als jong meisje verstopte ik mij in de hole boom. Achter in onze tuin. Een veilige plek van waaruit ik de wereld bekeek. Ik begr
1 reactie
Meer lezen

het Boekenweek thema heeft me bezig gehouden moeder de vrouw

Afbeelding
ESTER NAOMI PERQUIN MOEDER Zoals ze in je praat en dingen vindt, dwars door je eigen woorden klinkt, vaak ongevraagd, doe je haar nou wat opzij, je hebt toch ogen, waarom moet dat nou zo open, die mouwen staan je raar en doe een das om als het waait. Het kan niet anders dan dat ik toch nog iets ga schrijven over het thema van afgelopen Boekenweek, moeder de vrouw. Het werd een persoonlijk verhaal dus heb getwijfeld.                                             Heb nooit begrepen waarom de moederrol gekoppeld moet worden aan de vrouw, in het dierenrijk zie je dat het ook anders gebeurt , met het zeepaardje als ultiem voorbeeld. Maar als ik kijk naar mijn rol, als moeder. Mijn kinderen zijn opgevoed in een androgyn gezin, waarin we niet keken naar de verdeling tussen vrouwelijke of mannelijke taken maar in waar je goed in bent als mens. Zo kunnen alle drie mijn kinderen, waarvan twee vrouw en één man, allemaal hetzelfde. Het grappige is dat mijn zoon een naam heeft die
1 reactie
Meer lezen

we moeten de leefomgeving van de bij verbeteren door meer bloemen

Afbeelding
Afgelopen zaterdag was de opening van de expositie 'groot in verscheidenheid'. De boerderij van galerie Friesgoed in Nijeberkoop   was goed gevuld met burgers, boeren en buitenlui tijdens het openingsinterview met Arendo Joustra, hoofdredacteur van Elsevier Weekblad tijdens de opening van de expositie ‘groot in verscheidenheid’.   Als je de achternaam Joustra draagt kun je niet ontkennen iets met Friesland te hebben.  Zijn opa schreef het grote bijenboek en deze uitnodiging had hem uitgedaagd om zich te verdiepen in de bij , want Joustra staat erom bekend,  als hoofdredacteur van een opinieblad, graag feiten te willen verifiëren. In een omgeving van kunstenaars die links georiënteerd zijn was het wellicht een gewaagde keus om Joustra uit te nodigen. “Juist niet”, volgens Gerben But, mede eigenaar van Friesgoed, omdat je juist door naar elkaar te luisteren ook je eigen wijze van kijken weer kan nuanceren en verscherpen.
1 reactie
Meer lezen

week van de gedichten

Afbeelding
Het is deze week de Poëzieweek   tot 6 februari meer aandacht voor het gedicht, het woord, de verbeelding. Tom Lanoye schreef   het Poëziegeschenk Vrij — wij? Geen woord zo vrij als vrij Het weert wat men verbiedt Smetvrij, vetvrij. Kogelvrij Maar wat is dan ‘gastvrij’? (Ontdaan van vreemdelingenwaan?) En vogelvrij: een doel, een straf? Of een verzuchting op een graf? Hier ligt hij: Eindelijk vrij.’ Ik hou van woorden omdat de woorden direct beelden oproepen in mijn hoofd. Net vandaag   raamposters opgehangen op de ramen van FriesGoed. Zodat als ik naar buiten kijk eerst woorden zie en niet alleen een grijs land en razende auto's door natte sneeuw. De woorden, ze dansen in mijn hoofd, samen met mijn gedachten. Doordat ze soms botsen ontstaat er weer een nieuwe bewegingen en nieuwe ideeën. Wat had ik graag schrijver of dichter willen worden. Maar ik heb dyslexie dus woorden schrijven zodat ze te begrijpen zijn voor anderen is voor mij een uitdaging. I
Een reactie posten
Meer lezen