nog net geen 50 maar wel m'n eerste blog
Daar ga ik dan, een eerste blog schrijven over mijn galerie Friesgoed, bijna 50 en wat doe je dan. Heb een man, huis, baan, kinderen en natuurlijk een hond. En straks dus een galerie.
Helaas geen man met een riant inkomen, want vrouwen die een galerie openen hebben dat meestal wel (wat een vooroordeel), maar heb een hele lieve en handige man die helaas een spierziekte heeft. Maar die daardoor er wel voor gezorgd heeft dat ik meer in het hier en nu leef.
Ik ben dus ook hoofdkostwinner en dat al mijn hele leven. Eigenlijk wou ik museumdirecteur worden maar dat is mislukt, zoals meer in mijn leven. Twee keer eerder getrouwd geweest en vijf kinderen, van drie mannen waarvan er zelf drie gebaard en er twee cadeau gekregen.
Zo dan hebben jullie meteen een beeld over wie en wat ik ben. Een vrouw van 50 met een heel leven achter zich die nu de komende 20 jaar van haar werkende leven nog van alles wil maar wel op een overzichtelijke manier.
Nooit gedacht dat ik dit ging doen, net als tuinieren. Ik begreep nooit iets van vrouwen die gingen tuinieren en ja hoor ook ik ben na mijn 45ste gaan tuinieren. Niet dat ik daar nu wel iets van begrijp, maar ik waardeer het wel. Mensen die langskomen vragen zich regelmatig af waarom ik onkruid in potten zet. Nou dat doe ik niet, ik vind sommige planten gewoon mooi en het een vreemde willekeur waarom sommige planten als onkruid worden aangeduid. Heb grote bewondering voor hoe een kwetsbaar plantje zich tussen tegels doorwringt om zonlicht te zien.
Over een week of 4 gaan de deuren van de galerie Friesgoed open. En voordat het zover is wil ik jullie graag meenemen in hoe het zo is gekomen.
Dit zijn de Pinksterbloemen in onze tuin.
Beschermde bloemen en vol vitamine c dus prima eetbaar en zo zegt men goed tegen voorjaarsmoeheid! Heb al een paar bloemetjes op.
Zet ze niet in je huis: als je ze pulkt zou er een onweersbui losbreken en de bliksem aantrekken :-)
Helaas geen man met een riant inkomen, want vrouwen die een galerie openen hebben dat meestal wel (wat een vooroordeel), maar heb een hele lieve en handige man die helaas een spierziekte heeft. Maar die daardoor er wel voor gezorgd heeft dat ik meer in het hier en nu leef.
Ik ben dus ook hoofdkostwinner en dat al mijn hele leven. Eigenlijk wou ik museumdirecteur worden maar dat is mislukt, zoals meer in mijn leven. Twee keer eerder getrouwd geweest en vijf kinderen, van drie mannen waarvan er zelf drie gebaard en er twee cadeau gekregen.
Zo dan hebben jullie meteen een beeld over wie en wat ik ben. Een vrouw van 50 met een heel leven achter zich die nu de komende 20 jaar van haar werkende leven nog van alles wil maar wel op een overzichtelijke manier.
Nooit gedacht dat ik dit ging doen, net als tuinieren. Ik begreep nooit iets van vrouwen die gingen tuinieren en ja hoor ook ik ben na mijn 45ste gaan tuinieren. Niet dat ik daar nu wel iets van begrijp, maar ik waardeer het wel. Mensen die langskomen vragen zich regelmatig af waarom ik onkruid in potten zet. Nou dat doe ik niet, ik vind sommige planten gewoon mooi en het een vreemde willekeur waarom sommige planten als onkruid worden aangeduid. Heb grote bewondering voor hoe een kwetsbaar plantje zich tussen tegels doorwringt om zonlicht te zien.
Over een week of 4 gaan de deuren van de galerie Friesgoed open. En voordat het zover is wil ik jullie graag meenemen in hoe het zo is gekomen.
Dit zijn de Pinksterbloemen in onze tuin.
Beschermde bloemen en vol vitamine c dus prima eetbaar en zo zegt men goed tegen voorjaarsmoeheid! Heb al een paar bloemetjes op.
Zet ze niet in je huis: als je ze pulkt zou er een onweersbui losbreken en de bliksem aantrekken :-)
Reacties
Een reactie posten